دفاع تمام قد رضازاده از آقای فساد! - باشگاه فوتبال بارسلونا

ستاره عظیم فوق سنگین دنیا که رکوردهایش در دسته 105+ کیلوگرم سال های سال دست نخورده باقی ماند و اگر بچه غول اعجوبه ای، چون لاشا تالاخادزه گرجی نبود، هنوز هم رکورد های جاودانه او در وزنه برداری باقی می ماندند، حالا در کسوت یک مدیر حضور دارد و البته گفته هایش هرگز متناسب با صندلیش نیست.

رضازاده، اما برخلاف دوران باشکوه ورزشی اش، در دوران مدیریت در نقطه معکوس عمل نموده و هر آنچه اعتبار و آبرو در عصر ورزشی اندوخته، در این عرصه از کف داده است. در دوران پرفراز و نشیب و البته پرحاشیه مدیریت رضازاده در فدراسیون وزنه برداری از سال 88 تا 93، تصمیمات عجیب و صحبت های عجیب تر از او بسیار بر جای مانده، اما بعد از سپردن صندلی ریاست فدراسیون هنوز هم بر همان مدار سابق حرکت می نماید.

همین یک سال پیش بود که رضازاده پس از مطرح شدن ماجرای دوپینگی ها و تقلیل سهمیه های ایران به 2 وزنه بردار در المپیک بواسطه تعداد فراوان دوپینگی ها در یک دهه اخیر، در یک اظهارنظر عجیب مدعی شد که فدراسیون h, پاک ترین فدراسیون تاریخ وزنه برداری بوده! در حالیکه در لیست منتشره، غالب خاطیان، در دوره او اقدام به استفاده از مواد نیروزا نموده و محروم شده بودند. در حقیقت رضازاده با این جمله، از واژه پاک بازتعریف دوباره ای داشت.

رضازاده، اما حالا بعد از یک سال دوباره مصاحبه نموده و این بار بهانه او، تعلیق و استعفای اجباری تاماش آیان پدرخوانده متهم به فساد وزنه برداری دنیا است. مردی که در طول نیم قرن امپراطوری خود در IWF تمامی فساد ها و تخلفات ممکنه را انجام داد و با سیاهه ای از اتهامات تکان دهنده روبروست. رئیس تعلیقی فدراسیون دنیای پس از افتادن تشت رسوایی اش، مجبور به کناره گیری شد، اما رضازاده در کمال حیرت از او دفاع نموده و او را رئیس زحمتکش و پاک معرفی نموده و تاکید نموده که چیزی از او ندیده است. یک بازتعریف دوباره از واژه پاک؛ آنچه به نظر می رسد رئیس سابق فدراسیون وزنه برداری معنای لغوی این واژه را نمی داند!

رضازاده با دلسوزی از زحمات مدیر فاسد IWF تقدیر نموده؛ در حالیکه در دوران ریاست تاماش و بنا بر شواهد و اسناد منتشره، تقریبا هیچ مدالی بدون دوپینگ، پرداخت پول و رشوه توزیع نشده است. ردپای این اظهار نظر عجیب و حیرت انگیز را می توان در علاقه شخصی آیان از رضازاده دید؛ آنجا که در انتخابات دو دوره پیش فدراسیون کشورمان، رئیس IWF در یک حرکت خلاف عرف و غیردیپلماتیک از ریاست حسین رضازاده علنا دفاع کند و همین جانبداری آشکار، عملا تکلیف انتخابات را تعیین کرد و رضازاده جوان را در صندلی ریاست تثبیت کرد.

ریشه های این علاقه به روابط محبت آمیز و تنگاتنگی باز می شود که شاید منافع طرفین ایجاب می کرد. از سفر های پی در پی و مارکوپولووار رئیس ایرانی در کنار آیان و البته اتفاقاتی که از منظر مخاطبان این ورزش خارج مانده است. روز هایی که اعتبار، صندلی و تشخص وزنه برداری ایران به تاراج رفت و در فهرست سرسپردگان قرار گرفتیم. آنچه امتداد آن را می توان تا این روز ها و همین مصاحبه اخیر دید.

در این میان ردپای بعضی داخلی های دیگر نیز هویداست. آن ها که سالهاست مدعی رابطه نزدیک و تنگاتنگ با شخص اول تشکیلات فدراسیون دنیای بودند و برای خوش خدمتی به او تمامی تحولات و اتفاقات داخلی را در اسرع وقت و با یک کلیک به سمع و نظر رئیس فاسد می رساندند تا بلکه از قافله جا نمانند. آن هایی که با همین توهم و البته بازی دروغین، برای خود خواب هایی دیده بودند، اما طبل تو خالی آن ها عیان شد و ماجرا سر از جا های عجیبی درآورد. این ها نیز دنباله های همین سرسپردگی بودند که وزنه برداری ایران را به قهقرای ذلت و خواری می برد؛ صرفا برای چند عکس یادگاری با رئیس فاسد و ادعا های دروغینی که این روز ها افشا شده است.

مصاحبه اخیر رضازاده در دفاع از یک مدیر فاسد، در حقیقت دفاع از یک تخلف و فساد است که دیگر تمام دنیا به آن اذعان دارند. این روز ها نشان می دهد که رئیس سابق فدراسیون وزنه برداری از اتفاقات تلخ پیشین و روز های گوشه نشینی درس نگرفته و حتی همنشینی با سیاسیون هم نتوانسته به او درس بیاموزد. چه حیف!