قدر سعید تشکری شناخته نشد - باشگاه فوتبال بارسلونا

به گزارش خبرنگاران، در یادداشت این نویسنده در پی درگذشت سعید تشکری می خوانیم:

سعید تشکری نویسنده کتاب های آسمانی به محضر میزبان رئوف بار یافت.

سعید تشکری یکی از سرمایه های بی بدیل این مرز و بوم بود که قدر و منزلتش چنان که باید و شاید شناخته نشد و خسته و دل آزرده از بی مهری زمینیان به اهل آسمان پیوست.

نویسنده ای که عشق به اهل بیت عصمت - علیهم السلام - و بخصوص حضرت شمس الشموس - سلام الله علیه - در آثارش موج می زد و محصول پژوهش های توان فرسا و ریاضت های طاقت سوزش را کریمانه در طبق اخلاص می گذاشت و در قالبی فاخر و نفیس تقدیم مخاطبان تشنه می کرد.

سعید تشکری نویسنده ای توانمند، پرکار و خستگی ناشناس بود.

نویسنده ای که سالیان متمادی با سخت ترین بیماری های جسمی و عمیق ترین زخم های روحی، کنار آمده بود اما از نوشتن کناره نگرفته بود.

نویسنده ای که دست از جان شسته بود و با نفس مقدس قلم زنده بود.

نویسنده ای که آسمانی ترین آثارش را در سخت ترین شرایط و بیشترین محدودیت خلق کرد.

و از برگ برگ آثارش بال هایی برای پرواز تا آستان محبوب ساخت.

نویسنده ای که اگر نه در ایران این زمان که هر زمان در هر کجای دنیا می بود، این چنین دچار غربت و مظلومیت نمی شد. در جایگاهی بایسته می نشست و مراقبتی شایسته از او صورت می گرفت. هر زمان و مکانی که نه جهل و شعبده و عوام فریبی که علم و ادب و هنر فضیلت محسوب می شد و سرنوشت فضیلت دست رذیلت سپرده نمی شد.

اما مع الاسف، در دور و دیاری که سکه رایج جهل است و دانش و بینش مذموم، ستاره ها غریبانه افول می نمایند و چراغ ها دچار غفلت یا مهاجرت می شوند و گرنه در سکوتی سنگین به خاموشی می گرایند.

در دور و دیاری که بزرگان به بازی های بچگانه سیاست و قدرت مشغولند، کسانی متولی فرهنگ و ادب و هنر می شوند که خزف را از صدف باز نمی شناسند و سهل است که فقط سنگ و کلوخ را تکریم و تجلیل می نمایند.

خوشا به سعادت سعید تشکری که رندانه رخت خویش از این ورطه بیرون کشید و در سایه سار میزبان آسمانی و امام مهربانی مأوا گزید.

طوبی له و حسن مآب