چین در فضا آمریکا را شکست خواهد داد؟ - باشگاه فوتبال بارسلونا

چین شاید در اکتشافات فضایی نوپا باشد اما از یک هدف بزرگ پرده برداری نموده است و آن تبدیل شدن به اولین کشوری است که روی ماه پایگاه می سازد.

پکن نه تنها می خواهد فضانوردان چینی طی هفت سال آینده روی ماه قدم بردارند بلکه ممکن است ایالات متحده را در رقابت برای ایجاد یک پایگاه دائمی در قمر زمین شکست دهد.

ناسا پیش از این هدف خود برای ایجاد پایگاه آرتمیس در دهه 2030 را اعلام نموده بود. این جدول زمانی دو کشور را هم مسیر می نماید و چشم اندازی شگفت انگیز از یک مسابقه فضایی حماسی در قرن بیست و یک را رقم می زد.

وو ویرن(Wu Weiren)، فیزیکدانی که ماموریت ماه چین را راهنمایی می نماید، به رسانه های دولتی گفت که پکن می خواهد یک پایگاه علمی و تحقیقاتی قمری را قبل از خاتمه دهه در ماه ایجاد کند.

او گفت: تا سال 2030، رد پای مردم چین روی ماه نقش می بندد. هیچ شکی وجود ندارد.

این اتفاق دو سال پس از آن رخ می دهد که چین از برنامه های خود با روسیه برای ایجاد یک پایگاه مشترک در ماه تا سال 2035 اطلاع داد.

این بیانیه نو نشان می دهد که این دو کشور سرعت خود را در راه رسیده به هدفشان در کوشش برای شکست دادن گروه غربی تحت رهبری ایالات متحده آمریکا که شامل آژانس های فضایی کانادا، اروپا و ژاپن است، افزایش داده اند.

اسناد فاش شده در سال گذشته حاکی از آن بود که ناسا سال 2034 را برای آغاز پروژه ساخت پایگاه خود در ماه در نظر گرفته است.

با این حال، آژانس فضایی ایالات متحده بعلاوه ابراز امیدواری نموده است که یک پایگاه دائمی در ماه تا خاتمه این دهه داشته باشد، در حالی که مقامات هفته گذشته اشاره کردند که کار در این مورد می تواند از زمان آغاز ماموریت آرتمیس 7(Artemis VII) آغاز گردد.

بسته به پیروزیت نقاط عطف قبلی در برنامه آرتمیس، این ماموریت می تواند بین سال های 2029 و 2030 پرتاب گردد.

چین در زمینه فعالیت های فضایی نسبتا تازه وارد است اما در دهه گذشته پیروزیت های چشمگیری داشته است.

این کشور یک فضاپیمای بدون سرنشین به نام چانگ ای1(Change 1) را در سال 2007 برای چرخش در مدار ماه به فضا پرتاب کرد و در سال 2013 یک فرود بدون سرنشین پیروز در ماه انجام داد.

شش سال بعد، چین اولین کشوری بود که در سمت دور ماه فرود آمد و در خاتمه سال 2020 کاوشگر چانگ ای5(Change-5) با پیروزیت سنگ و خاک ماه را که به زمین آورد.

این نمایش دیگری از افزایش توانایی این کشور در فضا بود. از سوی دیگر، به نظر می رسد روسیه در جهت مخالف حرکت می نماید.

روسیه که زمانی به عنوان یک ابرقدرت در کنار ایالات متحده بود، از یک پیشگام در فضا به یک بازیکن کمرنگ تبدیل شد که پس از ظهور شرکت فضایی خصوصی اسپیس ایکس به ریاست ایلان ماسک، انحصار خود را در ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی از دست داد.

با این وجود مسکو هنوز از تخصص قابل توجهی برخوردار است و به وضوح به وسیله چین به عنوان شریکی ایده آل در کوشش برای ساخت پایگاه در ماه در نظر گرفته شده است.

در سال 2021، آژانس فضایی روسی روسکاسموس فاش کرد که با اداره ملی فضایی چین برای توسعه یک تاسیسات تحقیقاتی در سطح ماه توافق نامه امضا کردند.

دو کشور گفتند که در برنامه ریزی، طراحی، توسعه و بهره برداری از این ایستگاه تحقیقاتی با یکدیگر همکاری خواهند کرد.

اگرچه هدف اولیه ساخت پایگاه بر روی ماه تا سال 2035 بود، اما به نظر می رسد پکن و مسکو اکنون پا به پای ناسا در رقابت برای تبدیل شدن به نیروی مسلط جهانی در فضا هستند.

پکن طبق جدول زمانی رسمی خود چانگ ای 7(Change 7) را در سال 2026 برای یک آنالیز جامع برای جستجوی آب در قطب جنوبی ماه به فضا پرتاب خواهد نمود.

وو به تلویزیون مرکزی چین گفت که دو سال بعد، چانگ ای 8 به ساخت یک ایستگاه بین المللی قمری یاری می نماید که برای سایر کشورها در دسترس باشد.

وی اضافه نمود: وظیفه اصلی آن آنالیز منابع روی ماه و آزمایش امکان استفاده مجدد از منابع خواهد بود.

برای عنوان مثال، سوالاتی مانند اینکه آیا می توان در آنجا ساختمان ساخت، آیا می توان از آجر استفاده کرد و ارتباطات چگونه برقرار می گردد، مطرح است.

چاینا دیلی نیز به نقل از وو ویرن، دانشمند اداره ملی فضای چین گزارش نموده است که کاوشگر چانگ ای 8 تحقیقاتی را در محل در خصوص محیط و ترکیب مواد معدنی ماه انجام می دهد و بعلاوه معین می نماید که آیا فناوری هایی مانند چاپ سه بعدی می توانند در سطح ماه مورد استفاده قرار بگیرند یا خیر.

وو گفت: اگر بخواهیم برای مدت طولانی در ماه بمانیم، باید ایستگاه هایی را با استفاده از مواد خود ماه روی این قمر ایجاد کنیم.

چین می خواهد با استفاده از خاک ماه آغاز به ساخت پایگاهی در ماه کند.

به گفته یک کارشناس آموزشگاه مهندسی چین، رباتی که وظیفه ساخت آجر از خاک ماه را دارد نیز در طی ماموریت چانگ ای 8 در حدود سال 2028 به فضا پرتاب خواهد شد.

در مقایسه، ناسا به تازگی نام چهار فضانورد را به عنوان بخشی از اولین سرنشینان ماموریت ماه خود در 50 سال گذشته معرفی نموده است.

هدف این است که ماموریت آرتمیس 2 در سال آینده به مدار ماه پرواز کند و طی ماموریت آرتمیس 3 در سال 2025 بر روی ماه فرود آید و اولین زن و اولین فرد رنگین پوست را به ماه برساند.

با این حال، یک باور عمومی وجود دارد که این جدول زمانی اندکی تغییر خواهد داشت.

آژانس فضایی ایالات متحده نشان داده است که اولین ماموریتی که طی آن ساخت و ساز پایگاهی در ماه آغاز می گردد، آرتمیس 7، هشت و 9 خواهد بود، که احتمالا زمانی مشابه ماموریت چانگ ای 8 است.

هم آمریکا و هم چین و روسیه اکتشاف قطب جنوبی ماه را برای پایگاه های قمری خود مورد نظر دارند زیرا معین است که این قطب حاوی مقادیر زیادی یخ است که می تواند برای مستعمرات آینده برداشت گردد.

برنامه های ناسا برای ایجاد یک پایگاه در قطب جنوبی ماه برای اولین بار در سال 2020 اعلام شد.

با این حال، هفته گذشته مقامات پیشنهاد کردند که ممکن است با شرکای بین المللی مانند آژانس فضایی اروپا برای توسعه این پایگاه به مجموعه ای از پایگاه ها همکاری نمایند.

جیم فری(Jim Free)، معاون توسعه سیستم های اکتشافی ناسا، در یک نشست خبری گفت که به برنامه آرتمیس اجازه می دهد تا پتانسیل علمی خود را به حداکثر برساند.

فری می گوید: بنابراین شاید بتوانیم دو یا سه مکان را انتخاب کنیم که به تنوع علمی ما یاری کند، زیرا اولین دلیلی که ما آرتمیس را انجام می دهیم، علم است.

ایالات متحده برای اولین بار در سال 1969 یک مرد را روی ماه فرود آورد و تا سال 1972، 11 نفر دیگر را به سطح ماه فرستاد، اما از آن موقع دیگر پا به ماه نگذاشته است.

سال گذشته برنامه نو آرتمیس به عنوان جانشینی برای ماموریت های آپولو در قرن بیست و یکم آغاز شد.

در یک ماموریت بدون سرنشین، آرتمیس 1 که شامل یک فضاپیمای اوریون بود سوار بر موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا(SLS) به فضا پرتاب شد تا یک سفر 25 روزه در مدار ماه داشته باشد و سپس به زمین بازگشت.

5858