تهیه اطلس غذایی لازمه توسعه گردشگری است - باشگاه فوتبال بارسلونا

برای سفر با تور لحظه آخری پوکت 1400 همراه ما باشید. هیچ جا بهتر از سواحل زیبای تایلند نمیتواند خستگی را از تن شما بدر کند و تجربه آرامش را به شما بدهد.

داستان چیست؟

این روزها صنعت های مختلفی به عنوان ظرفیت های جذب دنیاگرد به دنیایان معرفی می گردد که شاید یکی از خوشمزه ترین این صنایع در جذب گردشگر صنعت دنیاگردی غذایی باشد که می تواند به عنوان یک فرصت جدید پیش روی جذب گردشگر های ایرانگرد قرار گیرد.

اصفهان، به عنوان یکی ازدیدنی ترین شهرهای دنیا و سومین کلانشهر پر جمعیت و عظیم ایران، بدون شک یکی از دنیاگردپذیرترین شهرهای کشور است، چنانکه به هر گوشه ای از آن که دیدن کنید، ردی از تاریخ را در آن خواهید یافت، بخصوص بافت سنتی و خانه های تاریخی زیاد که آن را به نوستالژی ترین و دلچسب ترین دیدنی این روزهای مدرن تبدیل نموده است.

ترکیب زیبای سنتی مدرنیته در خانه هایی همچون دهدشتی، جارچی باشی، ملاباشی، کرایاس، سیمون و خیلی از خانه های قدیمی دیگر که نه تنها در شهر اصفهان بلکه در سایر شهرستانها و نیز سایر استانهای کشور امروز توانسته با تبدیل شدن به هتل، رستوران و کافی شاپ هایی فرصتهای بی بدیل و بی نظیری برای جذب دنیاگرد ایجاد کند.

بسیاری از این خانه های سنتی و قدیمی در کنار سرو انواع و اقسام غذاهای خارجی و نوشیدنی ها در کافی شاپ و سرو غذاهای فست فودی به سرو دم نوش ها، نوشیدنی های سنتی، قدیمی و غذاهای سنتی با چیدمان در ظروف سنتی روی آورده اند که بسیار مورد استقبال قرار گرفته که روزانه دنیاگردان داخلی زیادی با ذائقه های مختلف به این رستوران ها و کافی شاپ ها مراجعه و از تلفیق فضای قدیمی و خوراکی هایش در دنیای امروز لذت می برند.

نکته مهم این که این رویکرد و تحول در سلیقه به نوعی در تمام شهرهای ایران در حال رخ دادن است، اما کلانشهرهای کشور به لحاظ دنیاگرد پذیر بودن در شرایط بهتر و جلوتری از سایر شهرها قرار دارند.

جای خالی دنیاگردی غذایی در بین تورهای خارجی

از دنیاگردان خارجی غافل نشویم که آنها نیز بدنبال اقامتگاه های بومگردی در کشور و معرفی و تعریف بعضی از غذاهای خوشمزه دنیا تمایل زیادی به تناول غذاهای بومی و محلی در بعضی از شهرها و کشورها دارند، چرا که آنها در کشورهای خود از غذاهای آماده و کنسروی خسته و به دنبال دنیاگردی های خود سراغ غذاهای ارگانیک روستایی و یا دستپخت های سنتی به همراه چیدمان با سلیقه هستند و حتی بسیاری از ثبت لحظات خاطرات سفر خود را از سرو غذا و به اشتراک گذاری آن می گذرانند.

اما نکته اینجاست که در کشور ما هنوز دنیاگردی غذاییبه عنوان یک صنعت مغفول و به نوعی جزو فرصت های پنهان و نادیده محسوب می گردد در حالیکه ایران با 2 هزار و 500 نوع غذای سنتی یکی از غنی ترین سفره های دنیا را در اختیار دارد و شیوه طبخ غذای ایران بعد از سبک پخت غذای چینی و رومی سومین سبک شناخته شده در دنیا است که ما می توانیم با یک طرح گسترده کشوری و تهیه اطلس غذایی ایران بستر مهم و جدیدی را برای جذب دنیاگردان خارجی و نیز دنیاگردان داخلی ایجاد کنیم.

سیر تحول غذای سنتی ایران و هویت های جعلی

بطور قطع گام نخست گردآوری غذاها ایرانی، دستور پخت اولیه آن، سیر تحول آنها در گذر تاریخ است که تناسب با ذائقه مردمان دوره های مختلف و موقعیت ها و تغییرات جغرافیایی دستخوش تغییرات زیادی شده است که وجود یک منبع معتبر می تواند از تکراری بودن آنها، ثبت به نام هر منطقه محلی پیشگیری کند.

متاسفانه بسیاری از غذاهای ایرانی بدون ثبت ملی به سایر کشورها صادر شد و نه تنها ریشه و پیشینه ها معین نشده که حتی نام بعضی از غذاهای اصیل که نشان هویت ایرانی دارد، ترجمه نادرست شده است.

لزوم نقشه غذایی ایرانی

نقشه غذایی در بعضی از کشورها مرسوم است، بطور مثال در فرهنگ آمریکایی دانستن نقشه غذایی هر منطقه با توجه به موقعیت جغرافیایی آنها برای مخاطبان یک موضوع جذاب و کاربردی است و حتی بعضی مناطق را با نام غذای آن خطه می شناسند.

در ایران می توان تاثیر موقعیت جغرافیایی هر منطقه بر غذایی مردمان آن خطه برای درک بهتر و عمیق تر ریشه های غذای و تشخیص غذاهای مشترک بین کشورهای همسایه و فرهنگ های دخیل را پیدا کرد؛ کاری که شاید بتوان خواستگاه اصلی آن را در اصفهان و رد پای اولیه آن را در آذر سال 95 پیدا کرد، زمانی که جشنواره سفره ایرانی، فرهنگ دنیاگردی برگزار و از تندیس اطلس غذای ایرانی و سند راهبردی مطالعات غذای ایرانی در اصفهان رونمایی شد.

غذای ایرانی فقط چلوکباب و جوجه کباب نیست

احمد کاظمی، کارشناس دانشگاه های علمی و کاربردی اصفهان پیرامون تهیه اطلس غذایی لازمه توسعه دنیاگردی است، گفت: ما در تمامی شهرهای کشور و در اصفهان ظرفیت آموزش صنایع غذایی را داریم، اما این امر مورد بی مهری واقع شده است، چرا که سال 93 در بحث توریسم غذایی و دنیاگردی به وسیله سازمان میراث فرهنگی وآژانس های مسافرتی این امر پیگیری و بی نتیجه ماند.

وی پیرامون تهیه اطلس غذایی لازمه توسعه دنیاگردی است، اضافه نمود: به نظر می رسد تعامل بخش خصوصی و دولتی هنوز به بلو غ نرسیده تا از امکانات آکادمیی استفاده نمایند، در حالی که می توان دنیاگرد را یک روز مهمان آکادمی و غذای مورد علاقه و اصیل را آموزش و برای آنها گواهی صادر کرد.

کارشناس دانشگاه علمی و کاربردی اصفهان توضیح داد: متاسفانه از 70 آکادمی صنعت غذایی ثبت شده فنی و حرفه ای به دلیل عدم حمایت های آموزشی فقط 23 آکادمی فعال هستند.

وی با تاکید به این نکته که ایران فقط چلو کباب و جوجه کباب نیست، ادامه داد: یک رستوران یک واحد فراوریی غذایی است که به نظر می رسد در یک کارگاه فراوریی باید کارشناس غذایی و آزمایشگاهی حاضر باشد تا غذاهای جدید ترکیبی را متناسب با احتیاج و ذائقه مخاطبان روز عرضه کند.

وی ادامه داد: بانوان خوش سلیقه ایرانی بهترین کارشناسان غذایی هستند، اما از ظرفیت آنها استفاده نمی گردد که انتظار می رود، اتحادیه اصناف از بانوان به عنوان کارشناس غذایی در رستورانها استفاده نمایند و از سوی دیگر از مشارکت بخش دولتی سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و دنیاگردی، اتحادیه آژانس ها، اتحادیه هتل داران در کنار بخش خصوصی استفاده نمایند.

اطلس غذایی ایران، دایره المعارف غذای ایرانی

ستار کیانپور، دبیر کارگروه توسعه پایداری دنیاگردی استان اصفهان گفت: برای رسیدن به نقطه هدف احتیاج به یک سری زیرساخت های مدونی داریم که بتوان به صورت راهبردی پله به پله جلو رفت که در این خصوص؛ جشنوارهسفره ایرانی، فرهنگ دنیاگردی گام نخست سند راهبری مطالعات غذایی ایرانی اجرا شد.

وی اضافه نمود: در این جشنواره انواع غذاهای سنتی، آش های محلی و دم نوش های گیاهی با حضور استان های کشور به نمایش گذاشته و فرصتی شد که غذاهای فراموش شده هر منطقه احیا گردد.

دبیر کارگروه توسعه پایداری دنیاگردی استان اصفهان توضیح داد: ما برای اینکه بتوانیم یک مجموعه کامل از سند راهبردی غذایی کشور داشته باشیم، احتیاج به طراحی یک اطلس غذایی ایرانی داشتیم که با توجه به آن گام به گام پیش رویم که چنین اطلسی در گامهای مختلف پیش بینی شده است.

وی ادامه داد: در این اطلس غذایی علاوه بر دستور پخت غذاهای ایرانی، پیشینه تاریخی غذا، خواص، ویژگی های منحصر به فرد به همراه آن خصوصیات روی اطلس جغرافیای ایران به صورت دیجیتال با کلیک برنامه هر شهری فراهم شده است.

کیانپور افزود: شناسایی غذاهای اصیل ایرانی و ریشه های آنها، نام گذاری غذاهای ایرانی و بازگرداندن به زبانهای بین المللی، بیان نقشه غذایی ایران و دستور غذا از مهمترین بخش های این اطلس است.

دوران کرونا فرصتی برای آموزش و تبلیغ غذایی به وسیله فضای مجازی

یکی از دغدغه های دنیاگردی این روزها عدم سفرهای دنیاگرد محور و تورهای دنیاگردی است که با وجود ظرفیت های غذایی و نوشیدنی های اصیل ایرانی می توان آن را به وسیله فضای مجازی به اشتراک گذاشت.

بسته بندی، ظرف های غذا، طراحی سرو غذا و فراوری محتوا از موارد مهمی است که می تواند این تهدید را تبدیل به یک فرصت کند و در دوران کرونایی علاوه بر جذب دنیاگرد؛ علاقه مندی به آزمایش غذاهای ایرانی و سفر را در آن سوی مرزها فراهم کند که دفاتر خدمات مسافرتی و اصناف در فراوری محتواهای جذاب و در اختیار گذاشتن آن به آژانسها می توانند موثر باشند.

ایده اطلس غذایی نباید در یک طرح مکتوب باقی بماند

مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و دنیاگردی اصفهان به عنوان یکی از متولیان اصلی و حمایتگر امر رونق دنیاگردی غذایی گفت: بحث اطلس غذای ایرانی یک موضوع بسیار پیچیده و گسترده است و دامنه مطالعاتی آن بسیار وسیع در حوزه های مختلف از جمله مالی، اجتماعی، مذهبی است، هر چند می توان موضوع غذا را در حد ساده و برطرف گرسنگی و یا در حد پیچیده و کارشناسی آنالیز کرد.

فریدون الهیاری با بیان اینکه هر نقطه از این کشور یک سفره غذایی خاصی دارد، اضافه نمود: تمام ظرفیت های غذایی ایران باید با تحقیقات میدانی معین گردد، چرا که بسیاری از غذاهای ایرانی در آستانه انقراض شدن هستند که انتظار می رود در این اطلس غذایی تفاوتهای غذایی، تنوع غذایی از نقاط مختلف کشور شناسایی و سپس تجاری سازی و برندسازی گردد.

مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و دنیاگردی اصفهان توضیح داد: اطلس غذایی در ابتدای امر یک کار آکادمیک و دانشگاهی است، زیرا باید علاوه بر شناخت تنوع های غذایی، سیر مطالعات تاریخی و فرهنگی غذایی را نیز احیا کند و سپس نمایشگاه های مختلفی را در این خصوص برگزار و ظرفیت سنجی و مخاطب سنجی کند.

وی ادامه داد: بعضی از غذاها، شیرینی ها و نوشیدنی های ایرانی ظرفیت ثبت اثر دارند که باید از مرحله پژوهش تا برندسازی آن در اطلس تعریف و اجرایی گردد.

هر چند تدوین یک اطلس غذایی ماه ها و سال ها بطول می انجامد، اما بطور قطع چنین طرح عریض و طویلی احتیاج به حمایت هایی دولتی و بخش خصوصی دارد تا بتواند به عنوان یک سند راهبردی تغییراتی را در صنعت دنیاگردی و غذایی کشور ایجاد کند که متاسفانه در سالهای اخیر می توان گفت؛ حمایت های دولتی در این بخش چشمگیر نبوده است.

اما به جرات می توان گفت که اگر اطلس غذایی ایران به عنوان یک راهبرد جذب دنیاگرد در نظر گرفته گردد، می تواند در کنار این جاذبه اشتغال زایی، احیای غذاهای سنتی، ارائه غذاهای ترکیبی جدید و نیز صدور فرهنگ ایرانی و آداب غذا خوردن و از همه مهمتر کسب درآمد پایداری را برای جمعیت زیادی از دانش آموختگان جدید صنعت غذایی در کنار بهترین های غذای سنتی فراهم آورد.

از آنجایی که اصفهان یکی از شهرهای پیشرو و ارائه دهنده این اطلس کشوری است و دبیرخانه آن در اصفهان واقع شده است، می تواند با حمایت دولتی و سرمایه گذاری بخش خصوصی یک صنعت جدیدی را برای کشور رقم بزند.