مهم ترین هنرمندان سبک پست امپرسیونیسم چه کسانی بودند؟ - باشگاه فوتبال بارسلونا

پل سزان (Paul Cezanne)

پل سزان از نقاشان نوگرا و ساختارشکن فرانسوی بود و نقاشی معروف هم کم ندارد. او از عناصر و ویژگی های زودگذر امپرسیونیسم فراتر رفت تا کیفیتی ماندگارتر به آثار خود ببخشد، بنابراین نگاه و رویکردی که درنهایت اتخاذ کرد یک نقطه عطف کلیدی و چارچوبی محکم برای پیدایش تفکری نوین و ماندگار در عرصه هنر مدرن است. سزان طی دوران ابتدایی تا اواسط فصل کاری خود با ساختارهای امپرسیونیسم به وسیله مطالعه، برسی و کاوش هایی عمیق بازی کرد و چنین شد که توانست به رویکرد تازه نفس و کم نظیر پست امپرسیونیستی خود برسد. او در برخوردی نو به وجه هایی چون قلم گذاری های امپرسیونیسم و مبحث فرم، حجم و فضا، ماهیتی متمایز داد. سزان نوگرا پیروز شد چیستی ملموس، پنهان شده و غیرقابل پیش بینی ادراک انسانی را به لایه هایی عمیق تر ببرد، بنابراین مسیر را برای کوبیسم تحلیلیِ پابلو پیکاسو و ژرژ براک هموارتر کرد.

ژرژ سورا (Georges Seurat)

ژرژ سورا شیفتگی عجیبی نسبت به نور و رنگ داشت؛ بنابراین همین علاقه یک نقطه آغازین برای رویکردهای نو او در نقاشی بود. این هنرمند فرانسوی بیشتر به خاطر استفاده از شیوه رنگ گذاری دیویزیونیست یا پوینتیلیسم نیز شناخته می گردد، اما چون توانست جلوه های نوری امپرسیونیستی را در مدارهای نو و جسورانه ای قرار دهد، بدین ترتیب آثارش در دنیا پست امپرسیونیسم جای می گیرد. سورا تقریبا از تمام تئورهای رنگ ، بخصوص میشل اوژن شورول (Michel Eugène Chevreul) بهره می گرفت و غالباً با رنگ های مکمل، نقاط ریزی را ایجاد می کرد تا اثر در فاصله دور یک دست دیده گردد. او در شیوه معروف به مه-گرما (heat-haze)، قوس و لبه افراد، اشیاء و مکان ها را تار می کشید، لذا گویی تصاویر از حوضچه های مبهم و اسرارآمیز نور بیرون می آیند. سورا با چنین برخوردهایی به هنر دیدمانی یا همان اپ آرت (Op art) در دهه های 1950 و 1960 یاری کرد و بعلاوه بر الگوهای انتزاعی آثار بریجیت رایلی (Bridget Riley) تاثیر گذاشت.

ونسان ون گوگ (Vincent van Gogh)

در آن سوی دنیا و خارج از مرزهای فرانسه، ونسان ون گوگ هلندی مانند سزان و سورا عمیقاً تحت تأثیر امپرسیونیسم نهاده شد. درواقع او هم در پی آفرینش شیوه های نو در طبیعت و صحنه های اجتماعی بود؛ بلکه بتواند از تأثیرات زودگذر سبک امپرسیونیسم عبور کند. رویکرد ونسان در هنر، همانند پل سزان روزبه روز قدرت بیشتری می گرفت، زیرا او با استفاده از رنگ و قلم گذاری هایی به صورت لکه های جسورانه و متمایز، توانست منحصربه فرد بودن خود را اثبات کند. اغلب شیوه کاری ون گوگ را ناشی از حالات ذهنی عجیب او به علت مسائل سلامت روان می دانستند اما شاید همین اختلالات بود که او را به یکی از بزرگترین نقاشان تاریخ تبدیل کرد. ویژگی های بیانی و معنوی هنر نمادگرا بر دنیا فکری ون گوگ تاثیر گذاشت، از این رو در شکل گیری نگاه فردی اش نقشی کلیدی ایفا کرد. ونسان به جای خلق آنچه که از دنیای واقعی مشاهده و دریافت می کرد، بیشتر روی مشاهدات ذهنی و تخیلی متمرکز بود. ضربات قلم موی بیشتر کارهای او مسیر را برای ادوارد مونک، ارنست لودویگ و بسیاری دیگر هموار کرد.

پل گوگن (Paul Gauguin)

پل گوگن در ابتدای آغاز کار خود، کاملا تحت تاثیر هنرمندان امپرسیونیستی قرار داشت و به طور معین از برخورد آن ها تقلید می کرد. اما به مراتب از استمرار این جنبش بر بهره گیری از ساختارهای خسته کننده و شاید تکرای، کاملا ناامید شد. او مانند دوستش ون گوگ مسحور تاکید نمادگرایانه ویژگی های محیطی و معنوی رنگ شد، بدین منظور صحنه های روزمره را با فضایی تخیلی و رویایی ترسیم می کرد. پل گوگن به شدت از صنعتی شدن بیزار بود، بنابراین اواخر دوران کاری اش در منظره ها سرسبز و گرمسیری اطراف خود به تحقق و برسی های هنری پرداخت.

مبع: Thecollector