کشف چاه های دوهزارساله با الواح چوبی و سکه های تقلبی - باشگاه فوتبال بارسلونا

خبرنگاران | قدمت این چاه ها و آبریزگاه ها بین قرن یکم و سوم پس از میلاد است و حاوی مقادیر زیادی سرامیک، چرم، چوب، همین طور بقایای گیاهی و جانوری است. از میان این یافته ها، یک یافته بشدت نادر است و آن یک لوح نوشته چوبی با اثرات واضح حروف گذاری با جوهر است.

به گزارش خبرنگاران ؛ ماه مِی گذشته، تیمی از باستان شناسانِ موسسه ملیِ تحقیقات باستان شناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP) منطقه ناشناخته ای را در لبه جنوبی شهر باستانی، پیش از آغاز پروژه ساخت و ساز کشف کردند. خاکِ سنگین و پرآب سایت برای تیم تحقیقاتی چالش های تدارکاتی تحمیل کرد، اما دقیقاً همین ویژگی علت حفظ و بقاء مواد طبیعی درون آن بود.

(سکه هایی که هیچ نقشی روی آن ها نیست و پیش از ضرب دور ریخته شده اند)

در مجموع، 15 چاه کشف شد که در آن ها غلاف چوبی سالمی وجود داشت. غلاف های چوبی از 24 آبریزگاه باستانی هم کشف شدند. این تعداد بی سابقه آبریزگاه گواه این است که کاربرد آن ها وسیع تر از انواع امکانات بیرونی باغ های این منطقه بوده است. شاید آن ها کاربرد صنعتی داشتند، مثلاً برای دباغی.

هم چاه ها و هم آبریزگاه ها حاوی مواد دورریز بودند که بیشتر آن ها اجزاء سرامیک بودند، همینطور قطعاتی از ظروف مفرغی و گروه خیره کننده ای سکه بی نشان بدلی که ظاهراً پیش از ضرب غیرقانونی دور ریخته شدند.

(این لوح چوبی کوچک از این جهت منحصر به فرد است که در قسمت بالای آن اثراتی از نوشته های با جوهر را می توان دید)

شهر رومی سانس که در اصل یک سکونتگاه مستحکم برای سِنونز گل ها بود در قرن نخست پیش از میلاد ساخته شد. مکان آن در تقاطع دو رودخانه وان و یون و دو جاده رومی مهم، آن را به یک شهر مهم در امپراتوری رومی بعدی تبدیل کرد. این شهر یک مرکز اداری استانی در اواخر قرن چهارم بود و در اوایل دوره های وسطی و کارولنژی به قلمروی مهم اسقف اعظم تغییر یافت.

مترجم: زهرا ذوالقدر