گفت وگوی نوروزی با سهراب بختیاری زاده، کوشش می کنم کرونا نگیرم! - باشگاه فوتبال بارسلونا

به گزارش خبرنگاران، ستاره سال های نه چندان دور فوتبال ایران بلافاصله پس از خداحافظی از فوتبال دوران مربی گری را آغاز کرد و وارد عرصه تازه ای شد. او همواره در قامت یک مدافع با تعصب و با تجربه بین طرفداران استقلال تهران و تیم ملی ظاهر می شد. در گفت و گویی عیدانه با سهراب بختیاری زاده، مدافع سابق استقلال تهران و تیم ملی فوتبال، با او همراه شدیم و از سال های فوتبالی و آغاز مربی گری اش گفتیم و شنیدیم. در ادامه این گفت وگو را می خوانید:

سال 98 برای شما چگونه گذشت؟

چهار ماه در استقلال خوزستان به عنوان سرمربی حضور داشتم و روزهای خوبی در این تیم داشتم. همواره احتیاج نیست فعال باشید و کار کنید. در روزهایی که در تیمی فعالیت نداشتم همواره مطالعه می کنم و فیلم های فوتبال می بینم. فوتبال به من لذت می دهد و سعی می کنم با نگاه کردن و دنبال کردن فوتبال بیشتر یاد بگیرم تا به آینده کاری من یاری کند اما چیزی که وجود دارد این است که در کنار خانواده هستم و این عظیم ترین لذت است. می توانید آرامش داشته باشید. خدا را شکر سال جاری را به خوبی گذراندم. سلامتی برای من مهم تر از همه چیز است. سال جاری کشورمان مسائل مالی زیادی را پشت سر گذاشت و امیدوارم سال 99 سال بهتری باشد و به خصوص مردم و جوانان بتواند شرایط بهتری داشته باشند.

از سال گذشته چه خاطرات خوب و بدی در ذهن دارید؟

سال گذشته مادرم یک عمل سنگین قلب باز داشت و خدا را شکر عمل پیروزیت آمیزی بود. پس از عمل هم نگه داری مهم بود و خدا را شکر شرایط خیلی خوب شد. این شیرین ترین خاطره سال گذشته برای من بود. دست دکتر قلی زاده، دکتر مادرم را می بوسم که توانست خاطره خوبی برایمان بسازد. بدترین خاطره ای که سال ها در ذهن همه ما مردم باقی خواهد ماند، بحران ها و شرایط بد مالی ای است که داشتیم. این برای من آزار دهنده بود و این که می بینم مردم سخت زندگی می نمایند برای من هم ناراحت نماینده است چرا که خودم هم از قشر کارگر هستم و همه مثل هم هستیم. دیدن زندگی سخت مردم برای من آزار دهنده است و دعا می کنم سال 99 شرایط زندگی بهتر گردد.

فکر می کنید در فوتبال به هدفی که مدنظرتان بود رسیدید؟

در فوتبال پیروزیت هایی داشتم اما یاد گرفتم جاهایی را که پیروز نشدم هم خودم به عهده بگیرم. توجیه کردن اشتباهات اصلا خوب نیست و اعتقاد دارم تصمیم ها و انتخاب های خود انسان است که او را در شرایط خوب و بد قرار می دهد. خودم فکر می کنم شاید اگر تصمیم درست تری می گرفتم می توانستم پیشرفت بیشتری کنم اما کسی مرا مجاب نکرد و تصمیمات خودم بود. پیروزیت من یاری دیگران بود اما اشتباهاتم نه. این ها تجربه ای است که در دوران مربی گری به من یاری می نماید.

همواره از شما به عنوان بازیکنی بی حاشیه و با اخلاق یاد می شد.

زمانی که بازی می کردم سعی می کردم تنها فوتبال بازی کنم و در حاشیه نباشم و تمرکزم همواره روی اصل کارم بوده است. نمی گویم بی حاشیه بودم اما از حواشی فوتبال هم لذت نمی بردم و تنها تمام توانم را برای فوتبالم می گذاشتم. ما به عنوان حرفه ای ها باید از فوتبال لذت ببریم. اکنون که وارد عرصه مربی گری شده ام، جهانی دیگری را تجربه می کنم و احساس مسئولیتم بیشتر می گردد و رفتارها باید فرق کند. بازیکنان هم از مربی تاثیر می گیرند و نسبت به کاری که انجام می دهیم باید آینده را ببینیم و این به ما انگیزه می دهد. این جهانیی است که ما دنبال می کنیم.

عده ای از کارشناسان شما را فنی ترین مدافع یک دهه از فوتبال ایران می دانند.

متشکرم از کسانی که لطف داشتند اما شاید اگر حرفه ای تر نگاه می کردم، می توانستم گام های بلندتری بردارم. البته به جز من مدافع های دیگری هم بودند که واقعا با کیفیت بودند. رقبای خوبی داشتم که رقابت با آن ها باعث پیروزیت من شد. رضا حسن زاده، هاشمی نسب، گل محمدی و نادر محمدخانی مدافعان عظیمی بودند و از بازی هایشان لذت می بردم. اکنون هم مدافعی مثل پژمان منتظری بسیار خوب است و این افراد در فوتبالمان کم هستند و از آن ها در این فوتبال خیلی کم داریم.

از حضورتان در استقلال بگویید. بازیکن محبوبی بودید.

بازی کردن در استقلال افتخار آمیز است. علاقه زیادی به استقلال داشتم و وقتی از فولاد جدا شدم مشتاقانه به استقلال آمدم. تیمی که دوستش داشتم و با بردهایش شاد و با باخت هایش ناراحت می شدم و بسیار شاد بودم که به جمع آبی ها پیوستم. در استقلال با مربیان عظیمی کار کردم. از ناصر حجازی گرفته تا منصور پورحیدری، امیر قلعه نوعی و یوگنی سکوموروخوف. همه این مربی ها تاثیرگذار بودند و نکات زیادی را از آن ها یاد گرفتم و تجربه کسب کردم. همه مربی هایی که داشتم به من یاری کردند و باعث افتخار من بود که با آن ها کار کردم.

در ذهن خاطره خوبی از آن دوران دارید؟

مهم ترین خاطره ای که از آن زمان دارم نایب قهرمانی آسیا بود. تیم پرقدرتی داشتیم و سال بعدش هم در آسیا سوم شدیم. می توانستیم در هر دو سال قهرمان شویم اما نشد. بازی در کنار چنین طرفدارانی همواره خاطره است. به عنوان بازیکن در هر باشگاهی باید باتمام وجود بازی کنید چرا که همه شما را مورد قضاوت قرار می دهند و شما بیشتر به رفتار حرفه ای عادت می کنید و تمرین می کنید تا بتوانید عملکرد بهتری داشته باشید.

دوران پیروزی هم در تیم ملی داشتید. از کار کردن با برانکو بگویید.

سه سال قبل از جام جهانی 2006 در بازی های مقدماتی بودیم. من تصمیم گرفتم اردوی تیم ملی را ترک کنم و ایشان قاطعانه به من گفتند دیگر دعوتت نمی کنم. تصمیم اشتباهی بود. بعد از آن یک سال برای فولاد و چند سال برای صباباتری بازی کردم. برانکو سه سال مرا به تیم ملی دعوت نکرد و من هم اعتراض نکردم. چند ماه قبل از جام جهانی جلسه ای با لوکا بوناچیچ داشتم و او به فوتبال من علاقه مند بود. او خیلی دوست داشت که با حضور در جام جهانی از فوتبال کنار بروم. این حرفش به من انگیزه داد چرا که بازی در جام جهانی نقش زیادی در فوتبال هر بازیکنی دارد. انگیزه گرفتم تا بیشتر کوشش کنم و خود را به برانکو تحمیل کنم و راه رفتن به جام جهانی را با خوب بودن نشان دهم.اگر دعوت می کرد مزد زحماتم بود و اگر این کار را هم انجام نمی داد به هر حال می دانستم که کوششم را کردم. بالاخره در سرانجام همان فصل به تیم ملی دعوت شدم.

خاطره ای که از سهراب بختیاری زاده در ذهن مردم نقش بسته، گلزنی در جام جهانی است. با توجه به این که یک مدافع بودید فکر می کردید در جام جهانی گلزنی کنید؟

من در همان سالی که به تیم ملی دعوت شدم در لیگ برتر 10 گل به ثمر رساندم و میل زیادی به گلزنی داشتم. در آن بازی از ابتدا بازی کردم و توانستم گل بزنم ولی متاسفانه مسائلی داشتیم که نتوانستیم صعود کنیم. قبل از بازی های جام جهانی یک ناهماهنگی بین فدراسیون و سازمان تربیت بدنی به وجود آمده بود و می گفتند برانکو رفتنی است و این حرف و حدیث ها تاثیرات منفی بر تیم ما گذاشت و باعث شد به مشکل بخوریم.

تفاوت دورانی که مربی هستید و دورانی که بازی می کنید در چیست؟

هر دورانی را به نسبت می توانید دوست داشته باشید. در عرصه مربی گری وارد جهانی دیگری می شوید و بازیکنانتان حجم مسئولیت شما را گسترده تر می نمایند و باید احساس مسئولیت بیشتری کنید. این که تا سن های بالا فوتبالیست باشید و زیاد بازی کنید خوب است و به شما تجربه می دهد اما هم نسل های خودم مدت ها قبل از من فوتبال را کنار گذاشته بودند و کلاس های مربی گری را گذرانده بودند. من باید کلاس های مربی گری ام را زودتر می رفتم. من زیاد بازی کردم و جدا از رکورد، تجربه های خوبی کسب کردم اما سخت بود. توصیه ام به کسی که می خواهد مربی گری کند این است که زودتر کلاس های خود را بگذراند.

در سال 99 قصد دارید چه کاری انجام دهید و به دنبال چه هدفی هستید؟

می خواهم از فوتبال لذت ببرم و انسان سودمندی برای جامعه ام باشم. فوتبال در تمام جهان جامعه ساز است و ما برای سالم ماندن ورزش می کنیم. مسائل نباید ما را از ورزش دور نمایند. فوتبال باید ابزاری باشد که یاد بگیریم انسان باشیم. ایمان دارم که هرچه قرار است رخ دهد، از فوتبال لذت خواهم برد.

سال جدید با تمام وجودم کوشش می کنم کرونا نگیرم (با خنده). دعا می کنم اول این بیماری دور گردد و بعد از آن هم اگر فوتبال آغاز به کار کند و پیشنهادی داشته باشم به آن فکر می کنم. اگر شد کار می کنم و اگر نشد هم همچنان مطالعه می کنم و بیشتر یاد می گیرم.

و صحبت سرانجامی ...

آروزی سلامتی برای همه مردم جهان دارم تا از این بحران خارج شوند. در سال جدید آرزو می کنم که هیچ وقت خدا را فراموش نکنیم و وظیفه انسانی خود را در هر شرایطی پیش ببریم. مسائل مالی نباید ما را از زندگی سالم خود و آموزش دادن دور کند و این وظیفه سنگینی است. امیدوارم تعداد مربیان و افرادی که در ورزش سالم کار می نمایند، افزایش پیدا کند. افرادی مثل دایی، کربکندی، دادکان و صفایی فراهانی وقتی نیستند معلوم می گردد که فوتبالمان ایرادهای عظیمی دارد. آن ها انسان های پاکی هستند. در نهایت امیدوارم فساد از فوتبال پاک گردد.