درمان جای بخیه

امروزه روش های مختلفی برای بهبود ظاهر بخیه وجود دارد که بیشتر آن ها در کلینیک های پوست و با بی حسی موضعی انجام می گردد. فقط برای ترمیم اسکار های شدید مثل سوختگی های وسیع احتیاج به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان است.

به گزارش خبرنگاران به نقل از برنا؛ باقی ماندن جای عمل جراحی روی پوست یکی از نگرانی های مشترک همه متقاضیان اعمال زیبایی است! شاید شما هم تا به حال با کسانی روبه رو شده باشید که بینی شان با جراحی فرم خیلی خوبی پیدا نموده اما وقتی از نزدیک به آنها نگاه می کنید جای بخیه زیر پره های بینی شان کاملا تعیین است و به اصطلاح توی ذوق می زند! به هر حال با ایجاد هر زخم یا برش عمیق روی پوست جای آن تاحدودی باقی می ماند اما امروزه راهکارهایی معرفی شده اند که با یاری آنها می توان جای زخم و بخیه را به حداقل برسانید. دو نفر از بهترین متخصصان پوست ایران در این مورد به شما شرح می دهند.

انتظار معجزه نداشته باشید!

امروزه روش های مختلفی برای بهبود ظاهر جوشگاه وجود دارد که بیشتر آنها در کلینیک های پوست و با بی حسی موضعی انجام می گردد. فقط برای ترمیم اسکارهای شدید مثل سوختگی های وسیع احتیاج به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان است. روش های جدید می توانند تغییراتی در طول، پهنا یا جهت جوشگاه ایجاد نمایند یا جوشگاه های فرورفته را بالا آورند و انواع برجسته را مسطح نمایند اما هیچ گاه جوشگاه را کاملا از بین نمی برند و هیچ روش جادویی وجود ندارد که پوست را به شرایط اولیه بازگرداند. علاوه بر این، روش های اصلاح جراحی خود می تواند آثاری در پوست بر جای بگذارد که البته بهتر از جوشگاه اولیه است. همچنین باید به یاد داشته باشید رنگ جوشگاه را نمی توان تغییر داد، اگرچه با گذشت زمان کمرنگ تر می گردد.

اصلاح جوشگاه با جراحی!

برداشتن جوشگاه با جراحی مناسب ترین روش برای جوشگاه های پهن یا طویل است. در این روش جوشگاه های پهن را می توان برداشت و دوباره بخیه کرد به نحوی که خط جوشگاه باریک تر گردد. در خصوص اسکارهای طویل نیز جراحان پوست از برش های نامنظم استفاده می نمایند تا خط جوشگاه را کوتاه تر نشان دهند. گاهی اوقات با جراحی می توان جهت یک اسکار را طوری تغییر داد که تمام یا قسمتی از آن در جهت خطوط طبیعی پوست قرار گیرد و کمتر به چشم بیاید. با همین روش می توان جوشگاه ها را به مناطقی که کمتر به چشم می آیند (برای مثال لابه لای خط رویش مو یا خط محل تلاقی بینی و گونه ها) منتقل کرد تا دیده نشوند.

پوست تان را بسایید!

سایش پوست (درم ابریژن) روش مناسبی در اصلاح جوشگاه های ظریف است. در این روش از یک ابزار مثل برس که به سرعت می چرخد یا لیزر برای برداشتن لایه های سطحی پوست استفاده می گردد. در واقع روش های مختلفی برای سایش پوست وجود دارد اما نتایج آنها تفاوت زیادی با هم ندارد. دست ماهر یک متخصص پوست است که ماشین را راهنمایی می نماید و با به کار بردن آن در جهت های صحیح سطح پوست می تواند جوشگاه ها را بدون اینکه جوشگاه جدیدی بر جای بگذارند، از بین ببرد. معمولا توصیه می گردد سایش پوست روی تمام صورت یا تمام گونه انجام گردد زیرا انجام آن تنها در یک منطقه کوچک پوست، باعث تمایز آن از سایر نقاط می گردد.

اگر جوشگاه اولیه سطحی باشد، یک بار سایش کافی است اما در مواردی که ضایعات عمیق و وسیع هستند، ضروری است این عمل چندین بار تکرار گردد. سایش پوست بیشترین تأثیر درمانی را در پوست صورت دارد و در نواحی دیگر بدن احتمال کندی ترمیم، بر جای ماندن قرمزی یا حتی جوشگاه بعد از عمل بیشتر است. برخی از پزشکان برای کاهش درد سایش، تمام سطح پوست را با یخ سرد می نمایند و برخی دیگر بی حس نماینده های موضعی یا انواع داروهای مسکن را به کار می برند. بیماران معمولا2تا 3 هفته بعد از عمل و گاهی حتی پس از یک هفته می توانند سر کار خود حاضر شوند.

بهبود اسکار فرورفته با تزریق!

تزریق فیلر مانند ژل استاندارد یا چربی خود فرد به داخل جوشگاه، فرورفتگی های آن را پر نموده و هم سطح پوست اطراف می نماید. مقدار ماده تزریق شده بستگی به اندازه و سفتی اسکار دارد. بهبود با این روش فوری است اما اغلب نتایج به طور دائمی باقی نمی ماند. تزریق کورتیکوستروئیدها هم در نرم کردن جوشگاه های سفت (گوشت اضافه) کاملا موثر است و باعث کوچک و مسطح شدن آنها می گردد.

پیوند پوست چگونه انجام می گردد؟

در این روش به یاری یک وسیله ظریف و مدور، پوست از قسمت جوشگاه برداشته می گردد و پوست سالم (برداشته شده از پوست پشت گوش) جایگزین آن شده، سپس محل پانسمان می گردد. 5 تا 7 روز بعد از عمل هم ضایعه جوش می خورد. البته در محل پیوند نیز جوشگاهی باقی می ماند که از جوشگاه قبلی کمتر تعیین است. منجمد کردن لایه های فوقانی پوست هم گاهی حجم جوشگاه را کاهش می دهد. این روش به طور عمده در درمان جوشگاه های برجسته شانه و پشت، ناشی از جوش غرور جوانی به کار می رود.

لایه برداری مناسب چه کسانی است؟

در این روش به یاری یک ماده شیمیایی لایه سطحی پوست برداشته می گردد تا صاف تر به نظر برسد و یکنواخت گردد. لایه برداری بیشتر در پوست صورت استفاده می گردد و در جوشگاه های سطحی مفیدتر است. همچنین در درمان جوشگاه های فرورفته آکنه و جوشگاه آبله مرغان نتایج خوبی همراه دارد. در درمان آسیب دیدگی های پوستی ناشی از نور آفتاب و تغییرات رنگی پوست هم اغلب از لایه برداری شیمیایی استفاده می گردد.

کدام لیزر موثرتر است؟

لیزرهای مختلفی در درمان جوشگاه به کار می رود و بر اساس نوع جوشگاه باید دستگاه لیزر مناسب انتخاب گردد. باید توجه داشت درمان با لیزر معمولا کامل نیست و امکان بازگرداندن پوست محل جوشگاه به حالت پوست طبیعی قبل از آسیب وجود ندارد. لیزرهای معمول برای درمان اسکار شامل لیزرهای PDL , fractional or conventional Co2 می شوند.

بخیه بیشتر؛ جای عمل کمتر!

نواحی گردن، سینه، پشت و قسمت ابتدایی اندام فوقانی بیشترین احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید را دارند. کسانی که در خانواده شان سابقه کلوئید وجود دارد، بیشتر دچار گوشت اضافه پس از جراحی می شوند. برای کاهش احتمال باقی ماندن جای زخم، جراحی باید به درستی و با دقت انجام گردد؛ طوری که کمترین آسیب به بافت وارد گردد. همچنین برش باید در جهت خط های پوستی صورت گیرد تا فشار روی زخم کمتر گردد. شاید گمان کنید هرچه تعداد بخیه ها بیشتر باشد احتمال باقی ماندن جای آن افزایش می یابد اما این موضوع صحیح نیست و عکس آن حقیقت دارد. در واقع هرچه تعداد بخیه ها بیشتر باشد، فشار روی زخم کمتر می گردد و زخم یکنواخت تر پخش می گردد در نتیجه احتمال جا ماندن اثر زخم روی پوست کمتر می گردد.

اگر جای زخم تان قرمز مانده ...

استفاده از کرم های ترمیم نماینده زخم و همچنین جلوگیری از ایجاد عفونت و باز شدن زخم می تواند احتمال ایجاد گوشت اضافه را کاهش دهد. مصرف این کرم ها باید در هفته دوم به محض کشیده شدن بخیه ها آغاز گردد و بین چهار تا شش هفته ادامه یابد. توجه داشته باشید اگر قرمزی جای جراحی بیشتر از چند هفته باقی بماند باید حتما به پزشک مراجعه گردد تا بتواند از ایجاد برجستگی و گوشت اضافه جلوگیری کرد.

روغن نارگیل و ماساژ فایده ای ندارد!

استفاده از روغن های مختلف مثل روغن نارگیل تاثیری در جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه ندارد. در این زمینه استروئیدها، پمادهای کورتونی و لیزر PDL بیشترین تاثیر را دارند. در مواردی هم که گوشت اضافه ایجاد می گردد می توان از آمپول های کورتون، داروهای شیمی درمانی و ... داخل ضایعه استفاده کرد. ماساژ زخم هم در محو شدن گوشت اضافه تاثیری ندارد. علاوه بر این چسب های مخصوصی وجود دارد که برای ترمیم بهتر و جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه به کار می فرایند به خصوص اگر قرمزی جای اسکار مدت طولانی باقی بماند. البته این چسب ها بهتر است توسط پزشک تجویز شوند.