فارن افرز: زوال هژمونی آمریکا دائمی خواهد بود - باشگاه فوتبال بارسلونا

در این نوشتار، به نشانه های متعدد که حاکی از بحرانی شدن نظم دنیای است پرداخته شده که از آن جمله می توان به مواردی چون عدم هماهنگی جامعه بین الملل در پاسخگویی به بحران کرونا، ضعف مالی، قدرت یابی ملی گرایی و تشدید قوانین مرزی اشاره نمود که همگی به ظهور یک نظام بین المللی شنماینده تر می انجامد که در آن تمایل برای همکاری متزلزل می گردد.

این در حالی است که تحولات یادشده، خطر سیاست های یکجانبه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و انفعال واشنگتن در رهبری دنیا را بیش از پیش، به رخ می کشد.

حتی قبل از شیوع کرونا نیز، ترامپ دائماً در کوشش برای تضعیف نهادهایی چون ناتو و اتحادیه اروپا بود و تا جایی که می توانست، از پیمان های بین المللی خارج شد. وی همچنین، پایبندی به ارزش های لیبرال همچون دموکراسی و حقوق بشر را نیز از مرکز سیاست خارجی خود حذف کرد.

به عبارت دیگر، ترجیح آشکار ترامپ برای بازی با حاصل جمع صفر و سیاست های تاجرمآبانه، بیش از پیش به این حس دامن می زند که آمریکا تعهد خود مبنی بر تقویت نظام بین الملل لیبرال را نادیده می گیرد.

البته هستند کسانی که گمان می نمایند آمریکا هنوز هم قدرت آن را دارد که ورق را برگرداند اما این مستلزم آن است که آمریکای پسا-ترامپ راهبردهایی را احیا کند که از جنگ دنیای دوم به این سو، به ایجاد یک نظم بین المللی پیروز منجر شدند. تنها در این صورت است که می توان گفت شرایط امروز به یک بی نظمی دائمی تبدیل نخواهد شد.

باید پذیرفت شکست کمونیسم، فروپاشی شوروی سابق و فراگیر شدن ارزش های لیبرال که به دوام هژمونی آمریکا منجر شد جای خود را به محرکه های دیگری همچون قدرت یابی رقبایی چون چین و روسیه، کوشش کشورهای رو به توسعه برای هم پیمانی با متحدان غیرغربی و اوج دریافت جریان های راست افراطی داده که همگی در جهتی معکوس، به افول هژمونی آمریکا سرعت می بخشند.

به بیان دیگر، نقصان رهبری دنیای آمریکا به راحتی قابل ترمیم نیست و زوال آن نیز نه زودگذر که دائمی تلقی می گردد.